اضطراب بخشی از غریزه بقای ماست. وقتی با یک وضعیت تهدید آمیز روبرو می شویم ، مغز و بدن ما با تحریک به حالت ایمنی پاسخ می دهند. آدرنالین ما شروع به پمپاژ می کند و به ما کمک می کند تا برای فرار از خطر آماده شویم. با این حال برخی از افراد، از جمله کودکان، سریعتر یا شدیدتر نسبت به موقعیت هایی که تهدیدآمیز هستند واکنش نشان می دهند، یا کنترل احساس اضطراب در آنها دشوارتر است. همچنین برخی از کودکان، دنیا را ترسناک تر و خطرناک تر از دیگران می دانند.

تشخیص اضطراب و درمان آن در کودکان و نوجوانان بسیار مهم است، چون شخصیت آنان طی دوره‌های کودکی و نوجوانی شکل میگیرد. بسیاری از کودکان زمانی که در شرایط جدیدی قرار میگیرند، دچار ضطراب می‌شوند و واکنش‌های متعددی از خود بروز می‌دهند (لکنت‌زبان، آویزان شدن به پدر و مادر، خجالتی شدن، جویدن ناخن و ....).

همه انسان ها در مواجهه با موقعیت های جدید، دچار نوعی اضطراب می شوند اما خودشان را به مرور با آن تطبیق می دهند. زمانی این مساله خطرناک و مساله ساز می شود که عملکرد کلی فرد به خطر بیفتد. سطح طبیعی اضطراب تا زمانی است که مسائل رشدی، عاطفی و اجتماعی کودک به خطر نیفتد. در کل اضطراب در کودک، زمانی مهم است که کودک نتواند خودش را با موقعیت جدید تطبیق کرده و سازگار کند، اضطراب ادامه دار باشد و عملکرد طبیعی مختل شود.

علل اضطراب

تاثیرات مثبت آموزشی مشق شب شامل به یاد سپاری بهتر دانش واقعی و تثبیت آن، افزایش درک

مطالب، تشکیل مفاهیم و مهارت های پردازش اطلاعات و غنی سازی برنامه های درسی است.

چرا بچه ها از مشق شب متنفر هستند؟

یکی از مهمترین دلایلی که منجر به تنفر بچه ها از تکلیف شب می شود باورهای منفی است که جامعه و والدین نسبت به این موضوع ایجاد کرده اند. از دلایل دیگر، عدم شناخت والدین از فرزندان خود در خصوص الگوهای و سبک های یادگیری، توان جسمی و خستگی، عدم برقراری روابط عاطفی مناسب، نداشتن قاطعیت، عدم شناخت نیازهای فرزند خود، نداشتن اطلاعات در مورد چگونگی همراهی با فرزند در انجام تکلیف و ... موجب می شود بچه ها پس از شروع سال تحصیلی تصویر منفی نسبت به تکالیف درسی در منزل در آنان ایجاد شود.

بهترین روشها برای ترغیب انجام تکالیف مدرسه

همه نوجوانان بی ادب و بی احترام نیستند، اما گستاخی قسمت مشترک رشد و نمو نوجوانان است و به عنوان بخشی از پروسه رشد طبیعی اتفاق می افتد

دلایل بی احترامی و بی ادبی فرزندان

اقدامات عملی برای اصلاح بی احترامی و بی ادبی فرزندان

کودکانی که به استقلال نرسیده اند، برای خوشبختی خود به دیگران وابسته هستند، زیرا هیچ گونه مالکیتی در

زندگی خود نداشته و مسئولیت کمی نسبت به افکار، عواطف و اعمال خود دارند.

استقلال در سنین شش تا دوازده سالگی

کودک در سنین شش تا دوازده سالگی به دلیل تسلط بر برخی توانمندی های خود به استنباط و شناخت جدیدی از خود در زمینه اجتماعی، شخصیتی و متعلقات می رسد. بدین ترتیب در این سنین می خواهد از خود منیتی بروز داده و ابراز وجود می کند. میل دارند خودشان را به عنوان شخصیتی مستقل ابراز کنند. والدین باید در چنین حالتی کودک را کاملا درک کنند و از راه منطق و استدلال وارد شوند. اعتماد به نفس آنها از طریق فرصت ها برای امتحان چیزهای جدید در یک محیط امن و حمایتی با تقویت مثبت برای موفقیت و راهکارهایی برای حمایت از هرگونه شکست در طول راه، افزایش می یابد.

تکنیک هایی جهت کمک به استقلال کودکان